АЛЫШ-У, диал. (ЗДС: 38) алгыш-у «схватиться (в борьбе)»; диал. «меняться (чем)» ~ чув. олăш- > улăш- «начар якка үзгәрү, алмашу, алмашыну; ялгышу» ~ кырг. алыш-, нуг., каз., к.-калп., хак. алыс- «алышу». Бу сүзне ал-у фигыленең урт. юн. дип кенә тәгърифләү җитенкерәми: хак. алығ, тув. алых «көрәшче, батыр». Сүзнең тарихи нигезе алык-у «алыгу» – ал- фигыленең интенсивлык формасы кебек. Чаг. бур. алалда-ха «алышу», ала-ха «тотып алу; чәнчү, сую». К. Алыш. Федотов II: 277–278.