АЛСЫН, диал. (ЗДС: 39, 41, 42) алзын, алыс, алысын «отава, трава под снегом или из-под снега; некошеная (хорошая) трава осенью»; иск. (Будагов I: 84) алсун «отпрыск, отрасль», башк. алһын «иген астындагы үлән», гом. кыпч., аз. һ.б. алысын «алсын», «яшеренеп, капланып», к. Алыс. Бу сүз бик бор. булса кирәк, к. бор. монг. alirsun >> бур. алирһан, маньч. алисун «нарат җиләге; алсын», к. ССТМЯ I: 32. Чаг. ш. ук хәз. монг. алиус, алис «алсын; кәлшә». К. ш. ук Umre Gyarmati. Über den Ursprung von kirg. alisin Grummet, sprout // UAJ (Budapest), 1984. t. ХХХVIII, 3: 357–365. Чаг. Ас.