АЛМА «яблоко» < гом. кыпч., уйг., угыз. һ.б. алма//elma > мар. алма, олма, чув. алма, улма, улми, удм. улмо ~ коми. үлме, венг. alma id. ~ бор. төрки almïla > монг. альмына > альман id. Бор. төрки яңгыраш бор. һинд-евр. (яки лат. гына) abella «алмагач; алма» сүзеннән килә (Pokorny I: 3), шуннан да фин. omenа «алма». Федотов II: 278, ССТМЯ I: 33.

Алманың мәдәни төрләрен һинд-европалылар үстерә башлаган булса кирәк.

Дерив.: алмалы, алмасыз; алмалык, алмалаш-у «алма кебек булу».