АЛАЧА «пестрядина; дерюга; полосатая ткань» (ЛТ I: 28; ДС I: 13) > мар., удм. алача id., төр. alaca «клетчатая ткань» (Насибуллин: 105), чув. улача id. ~ башк. аласа, каз., к.-калп. алаша, бүтән төрки телләрдә алача (Радлов I: 361–363) – ала-ча, ягъни ала сүзеннән (к. мар. диал. ала «алача», Саваткова: 8). Тәүдә бу сүз (һәм тукыма) Урта Азиядә килеп чыккан дигән фикер бар.