АКЫЛ «ум» < гар. ‘ақл id. > гакыл «танып белгәнне гомумиләштерә алу сәләте», гар. ‘қл «ярашлы булу» тамырыннан, шуннан ук к. Мәгъкуль.

Дерив.: акыллы, акылдар («хикмәт иясе»), акылсыз, акыллан-у, акыллаш-у, акылчы.