АЙРЫ, айрык, айра диал. (ЗДС: 228–229) «отдельный; отдельно», «часть, другой, иной» < гом. кыпч. айры, бор. төрки adırıγ id. һ.б. К. Аер-у, Әйре .

Айры үзе генә дә продуктив нигез һәм компонент, к. тат., башк. (ТТДС I: 29; ТТДС II: 22; БТДҺ: 16) айрыбаш, айрыкай ~ айырыкай, айрыкойрык, айрыча ~ айырыса – төрле үсемлек, бөҗәк һ.б.ш. төрләре. Диал., башк. айрата «бигрәк тә» ← айырат-у «аерым күрсәтү» һ.б.