АЙЛАК диал. «очень» (Арсланов 1982: 70) ~ нуг. айлақ «бигрәк тә; соң дәрәҗәдә» ~ каз. (ҚТДС: 15) айлак «бухта, кимәләрнең килеп тукталу урыны», төркм. айлаг «салдау, пристань», госм. aylak «елга бөгелеше», «юкка ары-бире килеп йөрүче», төркм. айлав (< кыпч. айлаw) «ат чаптыру ярышлары өчен махсус мәйдан, ипподром», үзб. (ЎХШЛ: 15) айлав «ярыштагы атның бер әйләнеп килүе; ипподромдагы юл боҗрасы», каз. айлам «ярыш юлы» ← айла- «әйләнеп чыгу» фигыленнән. Мәгънә үсеше: «финиш > максат > соң дәрәҗә > бигрәк тә».