АЙГАК диал. (к. Арсланов 1992: 13) «подложный свидетель, человек, который говорит то, что ему подсказывают» < гом. кыпч. айғақ «әләкче шаһит, айгак; провокатор», үзб. айғоқчи, үзб. диал., төркм. айғағ «ялачы, әләкче», ләкин чыгт., каз., к.-балк. айғақ «шаһит; дәлил», аз. (АДДЛ: 25) айғағ «шомакай; юламан, гид» ← ай (к. Ай-у ) «әйтү» фигыленнән. К. Будагов I: 198.

Дерив.: тат. диал. айгакла-у (ш. ук айыкла-у) «әләкләү, бөһтан итү» ~ аз. айғақла- «фаш итү».