АЕМ[аºй ы̌м]: аембикә «благородная женщина, госпожа; титул матери царствующего хана» (к. Будагов I: 208), аемкыз «принцесса» ~ нуг. айым «хөрмәтле ханым», каз. айым «кәләш», уйг., госм. айим «хаҗи хатыны, аембикә», айи «өлкән хөрмәтле хатын», фар. айим «чибәр» < грек. аγıоς «изге» сүзеннән, бор. Бактрия грек теленнән таралган. К. рус һ.б. агиография «изгеләр тур. әдәбият».

Идиома: айым әби «аулакта контрольлек итүче әби» (кызбикә дип тә аталган).